KÖY.
Okumadı.
Okuyamadı.
Fukaralıktan.
Çocuktu.
O büyüdü.
Fukaralığı büyüdü.
Vardı boyunu aştı.
Celeple el sıkıştı.
On koyun.
On kuzu.
Hayrını gör...
İlkti.
Bu kadar para avucunda.
Elveda köy.
Elveda sıra dağlar, ovalar.
Elveda çayır çimen,
Koyunlar, kuzular.
Elveda anam, babam...
Cümle aşiret, kardeşler...
ŞEHİR.
Dua.
Hayal.
Bol para.
Ev, iş, aş, araba.
Hepsi bir arada.
Takım elbise, kravat.
İskarpin ayakkabı.
Gerçek.
Beş baş çocuk, bir avrat birde kendisi.
Ev kira.
Var yok koyun kuzu parası.
Hazıra dağ dayanmaz.
Komşuda bir at,
Bir de araba.
Bitti koyun parası.
Bir odun, bir kömür.
Deh babam deh.
O sabah, bu akşam.
Ev ev, sokak sokak.
Getir Abuzer.
Götür Abuzer.
Yük ağır
Nafile dağ eridi.
Elde kaldı dua.
SİYASET.
Hayırlısıyla,
Nasip kısmet bol.
Delege yaptılar.
Boş iş dedi.
Oy dediler.
Tabi, "tabi" dedi.
Beş baş, bir avrat.
Kendisini saymadı!!
Encümen yaptılar.
"Boşver."
Beş baş, bir avrat.
Nasip, kısmet
Neydi bu illet.
Bu rezalet.
Rahat yok.
Onlar.
Başkan, başkan dediler.
Birlik başkanı.
O.
Aş, iş, beş baş bir avrat.
Kış, soğuk, buz.
Kira, fatura, at, para.
Bir dua, iki dua...
Başkan, başkan dediler.
Maaş, maaş dediler.
Ayda beş, beş bin dediler.
Aklı giti,
Sustu,
Toparlandı.
Kendine geldi.
"Eh!" dedi.
"Olur." dedi.
"Emrinizdeyim." dedi.
"Milletim için." dedi.
"Sizdenim." dedi.
"Bismillah!" dedi.
Başladı.
BAŞKAN.
Takım elbise, kravat.
İskarpin ayakkabı.
Emrinde bir meclis.
Halk meclisi!
İki ziraat,
Bir inşaat mühendisi!
Biri demokrat halk adamı!
Biri namazı niyazında islam!
Düğün, dernek.
O biçim hürmet.
Saygıda kusur.
O ne demek...
Devlet protokolü.
Kaymakam.
Komutan.
Belediye başkanı.
Ev.
Araba.
Özel mülk.
Haşa hepsi Allah'ın...
Beş baş, bir avrat, bir kendisi.
Ana, baba, kardeş geldi gerisi.
Rızk bol.
Nasip kısmet işi.
Dua,
Para,
İtibar bol.
Allah'ın verdiklerine şükürler olsun.
Her şey,
Halk için.
Halkın birliği için.
Allah bu yoldan, bu hizmetten
ayırmaz inşallah...
Eller semada.
Amin, âmin, âmin...