“İl Emniyet Müdürlüğü kadrosunda görevli Komiser Göksel Özay, 14 Nisan’da geçirmiş olduğu kalp krizi sonrası kaldırıldığı hastanede yapılan tüm müdahalelere rağmen kurtarılamayarak 23 Nisan’da vefat etti” cümlesiyle bu haberi vermek oldukça zor.
Malatya Emniyet Müdürlüğü’nde uzun yıllardır görev yapıyordu ‘Göksel Özay’ (Göksel abimiz). Valilerin korumalığından güvenlik şubedeki görevine kadar uzun yıllar sadece emniyetteki devreleriyle değil gazetecilerle de çok güzel bir mesaisi vardı. O yüzden bizim için ‘Göksel Komiser’ değil ‘Göksel abiydi.’
Elazığ’dan geldi birçok Malatyalının kalbine dokundu, samimiyet biriktirdi, yakın arkadaşlıkları ve dostlukları oldu.
Kentte gösterilerde, eylemlerde, yürüyüşlerde, kutlamalarda ve daha birçok etkinlikte görmeye alıştığımız bir isimdi.
Her yönüyle çok güzel ve örnek bir insandı…
Vefatı sadece emniyet ve basın camiasını değil bütün Malatya ve Elazığ’ı da yasa boğdu.
İşte sözün bittiği yer… 9 gün umutla bekledik. Mesai arkadaşları hastanede 9 gün güzel haber almak için dua etti. Hepimiz dua ettik ama olmadı. Erken veda etti Göksel abi!
Malatya bir insanı kolay kolay sevmez, severse de bağrına basar. İşte öyle bir insandı Göksel Özay. Soyadını birçok kişi vefatından sonra öğrendi belki de çünkü Göksel abi, Göksel gardaş, Göksel idi.
Daha gidecek birçok eylem, gösteri, etkinlik vardı. Seni gördüğümüzde yüzümüz gülerdi. Gösteri yapanlar bile Göksel abi varsa rahatlardı çünkü bilirdi ki herhangi bir sorun yaşamaz. Etkinliğe katılanlar sonunda mutlaka kendisine teşekkür ederdi.
Naif, anlayışlı, samimi, sorun oluşturan değil sorun çözen Göksel Komiser, her zaman Malatya’nın sevilen yüzü oldu.
Bazı vedalar oldukça acıdır, işte bunun gibi! Biz her etkinliğin başında seni görmeye o kadar alışmıştık ki bu sefer olmadı Göksel abi. Türk Bayrağına sarılı naaşın hepimizin içini burktu.
Güle güle güzel insan. Yattığın yer seni incitmesin…
