Karanlıklar adamın dostu olmaya görsün. Bir kez karanlık dostun olursa onu hep ararsın. Birlikte olmayı istersin. Hayallerin dert ortağın olur senin.
En yakın dostun olan karanlıklar, bazen da düşmanın olur. Karanlıkların içinden doğacak aydınlıkları beklersin. Doğacak aydınlık kurtuluşundur belki de. Karanlığın içinden görebileceğin bir nokta kadar aydınlık, zorluklardan çıkışındır. Alıp götürür seni mutluluk ülkesine.
Belki de karanlık ile aydınlık çok yakın dosttur. Çünkü ikisini birbirinden ayıran ince çizginin en güzel örneği fecir zamanıdır. Bu çizginin üzerinde durmayı becerebilirseniz hem aydınlığı hem de karanlığı birlikte yaşamış olursunuz.
Karanlıkları hepten düşman görmemeliyiz. Bazen gözümüzü, gönlümüzü, beynimizi dinlendirir. Gözünüzü kapatıp kendi kendinizle baş başa kaldığınız anda yakaladığınız karanlık, sizi başka bir âleme taşır. Yarı ölüm hali olarak kabul edilen uyku karanlığına ulaştığınızda hem ruhunuz hem de bedeniniz dinlenmiş olur.
Karanlığın en kötüsü beyindeki yerleşik olanıdır. Onu temizlemek, aydınlatmak çok zordur. Karanlık beyinlerin oluşturduğu tehlikelerin ne zaman nereden geleceğini bilemezsiniz. Karanlıklardan korunmanın yolu aydınlık donanımlara sahip olmaktan geçer. Eğer beyninizin içi karanlık ise yapabileceğiniz bir şey yoktur.
Aydınlanmak için korkularımızı yenmeli, kafamızdaki ön yargıları ortadan kaldırmalıyız. Ön yargısızca olaylara bakabilmek yeniliklere açık olmaktır. Yeniliği ve değişimi kabullenebilen kişiliklerin aydın düşüncede olduğunu söyleyebiliriz.
İnsanlar çevrelerine duvar çekip kendilerini bu duvarın içine hapsederlerse, karanlıkların ortasında kalırlar. Bireyin kendi oluşturduğu karanlığa mahkûm olması, düşünme kabiliyetini tutsak eder. Bu esaretten kurtulmanın yolu, karanlığın duvarlarını yıkarak aydınlıklara ulaşmaktan geçer.
Kendimize haksızlık etmemeliyiz. İnsan bazen kendisini rahat bırakarak yine kendisine iyilik etmiş olur. Bireyin kendisini sıkıntıya sokması en kötüsüdür.
Bunun sonucu olarak hem çevresine hem de kendisine zarar vermez mi?
Karanlığı delen bir ışık da biz olamaz mıyız?