Siz sevgili okurlarım, öncelikle sizlere şunu söylemek istiyorum.”Kalp, Kalpler.” Kalp dediğimiz Göğsümüzde, sol tarafımızda aşağı yukarı kendi yumruğumuz büyüklüğünde bir et parçası tık tık atıyor ve insanın vücuduna kanı pompalıyor. Kalp diye ilk hatırladığımız budur. Fakat hadis’i şeriflerde ve Ayet’i kerimelerde, “Kalp” geçtiği zaman kastedilen bu değil. Bizim yürek dediğimiz ise, örneğin, bu koyun yüreği diyoruz, sığır yüreği diyoruz insan yüreği diyoruz.
Yani kastedilen bu et parçası değildir. Demek ki, yürek hayvanlarda da bulunur. Ve kalp yürekte bulunan bir kuvvettir. Görülmez. Ampulde bulunan elektrik cereyanı gibidir. Buna gönülde denir. Gönül insanlarda bulunur. Hayvanlarda bulunmaz. Kalp diye kastedilen bizim Türkçede gönül diye adlandırdığımız, manevi iç alemimizdir. İnsanı Allah’ın rızasına, sevgisine kavuşturan yol kalptir. İnsanı, Allah’ü Teâlâ’dan uzaklaştıran şeylerin en zararlısı, dünya sevgisi yüzünden kalbin kararmasıdır. Kalp, sevgi sevgi yeridir. Sevgi bulunmayan kalp ölmüş demektir. Kalbi uyanık olmayanın, büyüklüğünü ve cennet nimetlerini ve cehennem ateşinin şiddetini hatırlamayanın, düşünmeyenin bedeninin İslamiyet’e uyması güç olur.
Çünkü insanın iyi kulluk yapması da kolay değildir. Fedakârlık ister. Birtakım zorlamalar ister. Günahlardan geri durmak bir azim ve irade işidir. Ruhen kuvvetli olmak lazım ve kendisini alıkoyabilmesi lazım. Hayırlı, sevaplı işlerde biraz zordur, meşakkatlidir, sıkıntılıdır. İnsanın onları da yapabilmesi mümkün ama kolay değil, bir eğitim işi. Kalplerin, gönüllerin bu işleri yapacak tarzda donanması, eğitilmesi, çalışması lazım. Bu kalbin bu hale gelmesini sağlama tasavvuf ilmi ile oluyor. İslami ilimlerin içinde kalple ilgilenen ilim tasavvuf ilmidir. Tasavvuf ilmi, bir insanın gönlünü nasıl temizleyeceğini, gönlünü nasıl iyi şeyleri yapmaya zorlayacağını, kötü şeylerden nasıl kendisini kuvvetli bir şekilde sıkarak çekip alıkoyacağını öğreten daldır. Şöyle ki; Hiç ibadet etmediği ve her çeşit günahı işlediği, her rezaleti yaptığı halde, “Benim kalbim temizdir.
Sen kalbime bak!” demek din cahillerinin sözüdür. Böyle demeleri de Müslümanları aldatmak içindir. Ancak dinin emirlerine uyanın kalbi temiz olur. Allah’ın emirlerini yapmamak kalbin bozuk olmasındandır. Namaz kılmayan ve diğer ibadetleri yapmayan kimsenin kalbi temiz olmaz. Günah kalbi karartır. Kısaca, hiç kimse, “ Aman benim kalbim temizdir.”diye boş durmayacak, dikkat edecek kalbini kollayacak ve kalbini paslanabileceğini bilecek. Allah bizleri dinini bilen, cahil olmayan âlim, fazıl, kâmil, hâkim bilge olan Müslümanlardan eylesin. Kusurlu Müslüman değil. Cehenneme düşmemeye gayret eden bir insan olmayı Allah nasip etsin. İki cihanda aziz ve bahtiyar olun.