Görünen Malatya üzerinden kaleme alacağım bu yazımı. Sağa sola sapmadan, olduğu gibi gözlemlerimi aktaracağım Malatya gerçeklerine dair.
Uzun yıllar boyunca hayatımızda kalacak olan bel kide hiç çıkmayacak bir felaketi geride bıraktık. Geri de bıraktık diyorum ama pek de geri de kalmış sayılmaz. Evet belkı depremin ilk şokunu atlattık, enkazlardan kısmen de olsa arındık ama bu beraberinde başka enkazlara neden oldu. Kim ne derse desin sokağa, komşularınıza hatta ayna kendiniz baktığınız da sağlık bir ruh hali görmeniz imkansız. Artçı sarsıntılar hala devam ediyor. Evlerde aileler, sağlam denilen okullarda öğrenci öğretmenler herkes oldukça tedirgin. Merkez deseniz yok, esnaf yok, iş yok… Öyle anlamsız bir girdaptan başka bir şey de yok.
Şu an Malatya’da ağır hasarlı olduğu söylenen 36 bin binanın yıkımı devam ederken kent bir taraftan da yeni konutlar yapılıyor. Öncelikle belirtmek gerekir ki bu yeni konutlar kente çok yetersiz, evet devamı yapılacak ama ne zaman?
Malatya’da 100 binin üstünde insan konteynerlerde 21 metrekarenin içinde yaşıyor. Kış yavaştan yavaştan gelmeye başladı. Uzmanlar bu yıl kışın diğer kışlara göre daha sert geçeceği öngörüsünde bulunuyor. Bu kadar insan elektrikli bir ısıtıcıyla ne kadar dayanabilir?
Problem sadece ısınma değil, bir de şimdiden başlayan su kesintileri var. Yarın bir gün hava sıcaklığı eksilere düştüğünde muhtemelen sular donacak, ayrı bir mağduriyet başlayacak.
Malatya’da acilen şu geçici konteynerlerden vaz geçilip hızla sağlam, güvenilir, kalıcı konutların yapımına geçilmeli.