Don çukurlarından ve vadilerden uzak, yüksek ve eğimli araziler tercih edilmelidir.
Su kaynaklarına yakın bölgeler, don riskinin daha düşük olduğu alanlardır.
Güney veya güneybatıya bakan yamaçlar, güneş ışığını daha fazla aldığı için daha sıcak olur.
Ağaçlar, hava akımını engelleyecek şekilde sık dikilmemelidir.
Toprak, nemli ve yabancı otlardan temizlenmiş olmalıdır.
Ağaçların dengeli gübrelenmesi ve sulanması, don direncini artırır.
Geç çiçek açan ve dona dayanıklı kayısı çeşitleri tercih edilmelidir.
Ağaçların sağlıklı ve kuvvetli olması, don zararına karşı direncini artırır.
Isıtma:
Meyve bahçelerinde ısıtıcılar veya küçük ateşler yakılarak sıcaklık artırılabilir.
Bu yöntem, özellikle küçük bahçeler için uygundur.
Su Uygulaması (Yağmurlama):
Don olayının beklendiği gecelerde, ağaçların üzerine su püskürtülerek buz tabakası oluşturulur.
Buzun donarken açığa çıkardığı ısı, çiçekleri ve meyveleri korur.
Bu yöntem, geniş su kaynağına sahip bahçeler için uygundur.
Hava Karıştırma:
Rüzgar makineleri kullanılarak, yerdeki soğuk hava ile yukarıdaki sıcak hava karıştırılır.
Bu yöntem, büyük bahçeler için etkili olabilir.
Toprak İşleme ve İdaresi:
Don tehlikesi olan dönemlerden önce toprak üzerindeki ürünler, organik madde artıkları, gübre artıkları ve yabancı otlar sürülmeli ve toprak sıkıştırılmalıdır. Bu işlemlerden sonra toprak sulanmalı ve kuru kalmasına fırsat verilmemelidir.
Çiçeklenmeyi Geciktirme:
İlkbaharda meydana gelen son don olaylarının çok sık görüldüğü yerlerde, meyve ağaçlarının çiçeklenme devresinde don olayından fazla zarar görülmemesi için çiçeklenmenin geciktirilmesi amacıyla ağaç dipleri 1 m çapında açılarak kar veya buz kalıpları konulur.
Malatya'da kayısı yetiştiriciliği yapılan bölgelerde, özellikle yağmurlama yöntemi yaygın olarak kullanılmaktadır.
Ayrıca, ısıtma ve hava karıştırma yöntemleri de bazı bahçelerde uygulanmaktadır.
Çiftçilerin, don uyarılarını yakından takip etmeleri ve gerekli önlemleri zamanında almaları önemlidir.