Sonbahar, gelen bir misafir gibi kapıyı çaldığında, bize hem hüzün hem de bir huzur gelen bir mevsim. Sararan zamanın yerde tükenmesi, doğanın bize sunduğu en sessiz ama en etkileyici gösterilerden biri. Belki de bu yıl sonbahar, insanın ruhuna da bir dinginlik getirir. Yazının hareketliliği, sıcaklık ve gürültü yeri bir tür içsel sakinliğe ayrılır.
Bölümlerimiz için sonbahar, hayatını yeniden gözden geçirme zamanıdır. Sanki dökülen yapraklarla birlikte biz üzerimizdeki yükleri atarız. Yazının hızlı temposunda gözden kaçırdığımız, yeniden bakma, eksik kalanlara dokunma fırsatı buluruz. Bu mevsimin bize sunduğu serin esintiler, aslında bir hatırlatmadır: Dur, düşün ve kendine dön.
Sokakta günlerimizin ayağının altında çıtırdayanların sesi, insan hem geçmişe hem de kurtulamayacak. Bir an, çocukken yağmurlu bir sonbahar günü koştuğumuz günü hatırlarınızz; sonra, bu sonbaharın bizim için olanları düşünmeye başlarız. Belki de onun sonbaharında, biz fark etmesek de bir yenilenme fırsatıdır. Yılın sonuna yaklaşırken, bu mevsimle birlikte hayatımızın da bir hikayesine tanıklık ediyoruz
Sonbahar doğanın "sakin ol" olarak adlandırılan bir zaman dilimi gibidir. Gökyüzünün grileşmesi, rüzgârın serinliği ve yağmurun toprakla buluştuğu anlar, hayatımızı koşturmacasından bambaşka bir huzura sürüklüyor. Belki de bu nedenle birçok insan, sonbaharı bir tür kişisel arınma dönemi olarak görüyor. Yeni başlangıçlar için planlar yapılır, yazın dağınıklığı toparlanır, kışa hazırlık başlar.
Ve tabii ki sonbaharın belki de en sevmediğimiz yanlarından biri, evde değiştiği o sıcacık anlar. Bir fincan çay ya da kahve eşliğinde battaniyeye sarılmak, pencereden dışarıya bakıp dökülen izlemek… Bu anlıyor bize yalnızca bir mevsimi değil, aynı zamanda kendimizi hatırlıyoruz.
Sonbahar, doğanın en derin nefesidir. Bize yavaşlamamız, her konunun bir konuyu ele alması ve başlangıcının aslında bir sonun ardından geldiğini fısıldar. Sessizce, sessizce, fark etmeden... Biz de bu sonbaharda, doğanın bu davetini kabul edelim. Dökülen yapraklarla birlikte biz de üzerimizdeki fazlalıkları bırakalım ve yenilenmeye, dinginleşmeye
Sonbahar, bir devam eden çok bir başlangıçtır belki de. Yeter ki biz de doğa gibi bu döngüyü kabul edelim…