Bazen hayallerin birleştiği, bazen de özgürlük çığlıklarının buluştuğu yerdir, gökyüzü. Bazen, gözyaşının nedenini duyan, bazen de yoluna ışık olan bir dosttur, gökyüzü. Bazen bir yalnızın yoldaşı, bazen de yaralı ruhların ilacıdır, gökyüzü. Bazen çocukların en gerçek en masum neşesi, bazen de yanık türkülerin bağrıdır, gökyüzü.
Kimi aşıkların gözyaşı olur, gökyüzü. Bazen sevinç olur, neşe olur, coşku olur, kısacası hep yüzde tebessüm bırakan mutluluk olur. Bazen korku olur, endişe olur, ayrılık olur, kısacası hep gözde yaş bırakan acı olur. Kimi vedaların hüznüne ortak olur, gökyüzü. Ne ağlatabilir ne ağlayabilir. Hani dalın bile kımıldamadığı anlar diyoruz ya, işte o anlarda bir vedaya şahit olur, gökyüzü.
Bir dertlinin dermanı olur, gökyüzü. Geceleri çektiği ruh acılarını gündüzleri gökyüzüne haykırır. Bir seyyahın yol arkadaşı olur, gökyüzü. Gündüzleri bulutlarla serinletirken, geceleri binlerce yıldızı dost eder dostuna. Bir mahkumun görebileceği en muazzam görüntü olur, gökyüzü. Belki hayallerinin ortağı belki de özgürlük umudu olur. Bir hastanın heyecanı olur, gökyüzü. O hastanın gezdiği uçsuz bucaksız bahçelerin giriş kapısı olur.
Bazen bir bardak demli çayın sohbetine ortak olur, gökyüzü. Havadan sudan konuşmada olabilir, yüreği kanatan yaraların istemsizce sebebi de sorulabilir. Bazen acılara dayanamaz hüngür hüngür ağlar, gökyüzü. Aslında çok kıymetlidir, yağmur denilen bu yaşlar. Bazen bütün enstrüman seslerini toplar içine gökyüzü. Bir rüzgar uğultusu gibi kulağımıza fısıldar. İşte bu gökyüzünün ritmi olur. Belki de o yüzdendir, gökyüzüyle bitmeyen dansın sebebi.
En çok mavi giyer ama rengarenktir, gökyüzü. Sabahları sarı renk olan gökyüzü, akşamları kızıl olur. Yağmurlu günlerde gri olan gökyüzü, çok bulutlu havalarda bembeyaz olur.
Fatoş Karaoğlu - Malatya
