Bilgisayarın tuşlarına dokunduğunuzda, zihninizin derinliklerinde saklanan düşünceler yazıya geçmenin mutluluğuyla gülümserler.
Düşünceler, bir bir dökülür kelimelerin dünyasına,
Sonra farklı bir mücadele başlar…
Bazen düşünceler sizi yönlendirir, bazen dekelimelerin kurnazlıkları…
Bu yolculuğun kaybedeni elbetteolacaktırdeyip,
Devam edersiniz tüm saflığınızla!
Yol aldıkça her şeyin farklılaştığını görürsünüz.
Düşünceler kelimelere, kelimeler düşüncelere dönüşme çabasındadır,
Yazdıklarınız;anlamsız, girift ve flulaşmıştır…
Bir çözüm bulup ikisine de eşit mesafede bulunursunuz kendinizce,
Bu defa noktalama işaretleri başlarını çıkarır yavaşça,
Bu yolculukta bizlerde varız diye,
Onlara yer verirken, paragraflar isyan bayrağını çoktan çekmiştir,
Biz olmazsak çöle dönüşür yemyeşil ovanız…
Eyvallah deyip, buyurun sizde kendinizi yerleştirin uygun yerlere…
Onları da yerleştirmenin rahatlığını tam yaşarken,
Büyük, küçük harf savaşı başlar…
Cümlenin başına pek gelemeyecek harflerbileyarışa girerler,
Onları da memnun etme vaktidir deyip, yer açarsınız onlara…
Bu defa devrik cümleler pis pis sırıtır bir yerlerden,
Bizi doğru yola koymazsanız yol kazaları yakanızı bırakmaz havasındalar…
Onlara da uygun bir ortam hazırlamaya çalışırken…
Tüm metin saldırıya geçer,bir F7 çekilmeden pazara gitmeyiz diye,
Ona da kıyak geçeyim derken,bazı kelimelerle arasının olmadığını görürsünüz,
Kırmızıya çizerkelimelerin altını,
Bildiğinden değil, ona yüklenen yapay zekâsından olsa gerek!
Onuda, şöyle böyle memnun edip,
Yazıya son şeklini verip e-postanın gönder tuşuna bastığınızda,
“Bana adil davranmadın” diyen kelimelerin sesini işitir gibisiniz…
