Bu haftaki yazımda benim için çok önemli olan sevgi ve saygıyı işlemek istedim. Büyüklerimizden öğrendiğim ve yaşadıklarım ışığında sizlere sevgi ve saygıyı anlatacağım. Sevgi kişinin içerisinden gelen ve karşısındaki şeye duyulan duygu olarak tanımlanabilir. Saygı ise sevgi içeren yâda içermeyen ve genelde insanlar arasındaki bağı anlatan bir duygudur. İnsanlar arasındaki ilişkilerin temel kuralı sevgi ve saygıdır. Her insan çevresinden bu olumlu duygular ile beslenmek ister. Çünkü insan ruhu sevgi ile beslenir. Saygı görmesi ise onun kendisine güvenini arttırarak motivasyon verir. Bu konuda güzel bir öz değiş vardır, ‘ İnsan kendisine nasıl davranılmasını istiyorsa, başkalarına karşıda öyle davranmalıdır’ Başkalarından sevgi ve saygı gösterilmesini bekliyorsak, bizde onların beklentimiz doğrultusunda davranmalıyız. Saygı ve sevgi kelimelerini birbirinden ayırmamak gerekir. Çünkü sevgi ve sevmekten ve hatta sevilmekten nasibini almamış olan insanda saygıda yoktur sevgi de. Saygı ailede başlar insanın saygılı olması karşısındakine değer vermesi ailenin verdiği ilk kazanımlardır. Ailede başlayan saygı sokakta insanlar arasında takviye görür. Kültürel ve saygın bir oluşma doğru insanı hazırlar saygı varsa beraberinde sevgi de vardır. Sevgi ve saygı insanlar arasında iyi bağ oluşmasını sağlar. Bu bağ sayesinde insanlar birbirleriyle iyi geçinirler. Saygıyı ve sevgiyi insanlar çocuk yaşta öğrenir, büyüdükçe de geliştirir. Bu yüzden çocukların eğitimi ailede başlar. Ailede bir çocuğa insanlara karşı saygı duyması öğretildiyse bu çocuk hayatı boyunca insanlara saygılı davranır.
Neden bu hafta saygı ve sevgi konusunu işlemek istedim diyecek olursanız? Toplu taşıma araçlarında gördüğüm bir manzaradan dolayı olduğunu söyleyebilirim. Otobüse bindim gazeteden eve gideceğim. Birde baktım ki, yaşlı kadınlar ve erkekler ayakta yolculuk ediyor. Hemen yanda sırada oturan birkaç tane genç de bir şeylerle uğraşır gibi yapıyor. Biri dışarı bakıyor hiç kafasını sağa sola çevirmiyor ki oturduğu yeri kimseye vermesin. Bir diğerinin elinde telefon, telefonla uğraşıyor. Oda aynı şekilde kafayı kaldırıp çevresine bakmak istemiyor. Çünkü bakarsam yerim elden gider diyor. İşte saygı burada başlıyor. Biz anne ve baba olarak çocuklarımıza saygı ve sevgiyi işte bu küçük örnekte verebiliriz. Unutmamamız gereken şu olmalı bence, saygının olduğu her yerde sevgi kendisini gösterecektir.
Tabi ben bunu sadece otobüs olayı ile örnekledim. Bunun örnekleri daha da arttırılabilir. Toplumun her alanında, insanlar sürekli olarak birbirleri ile diyalog içerisindeler. O nedenle insanların haklarına, duygularına, engellerine ve kendilerine saygılı olmalı ve sevgi ile yaklaşmalıyız. Bize büyüklerimiz tarafından aşılanan saygı ve sevgi kuralları bunlar kısaca. Bizde bizden sonraki nesillerimize bunları aktarırsak, inanıyorum daha güzel bir dünya bizim olacaktır.
