İnsan ne zaman unutur? Yaşanan olayın üstünden onca sene geçince mi, yoksa avunacak yeni bir şey bulunca mı? İnsan unutur mu ya da unutabilir mi her şeyi? Bütün duyguları tek cezbede ortadan kaldırabilir mi?
Açıkçası sorduğum bu soruların cevabını bende bilmiyorum. Aklıma birden geldi ve dilimden çıkıverdi. Aslında merak etmiyor da değilim. Sahi mümkün mü böyle bir durum? Üç gün, beş gün, bir ay hatta bir ömür yaşanan tüm olayları, anıları kısacası, hayata yeniden başlamak mümkün mü?
Biz her ne kadar unuttuk dersek diyelim, bence her şey hafızamızda duruyor. Eğer mümkün olsaydı böyle bir durum, bütün her şeyi dakikası dakikasına unutmak isterim. Unutmak isterim çünkü her şeye sıfırdan başlamak isterim. Yeniden doğmuş gibi hayata başlamak, ilk defa konuşmayı öğreniyormuş gibi konuşmak ve bu kez dolu dolu konuşmak isterim. Susmak nedir bilmeden doğruları açıkça söylemek isterim. Bir şehri ilk defa geziyormuşum gibi gezmek, çocukluğuma geri dönüp hiç oynamadığım oyunları oynamak ve sanki daha önce hiç olmamış gibi sana âşık olmak isterim. Evet sana hiç olmamış gibi tekrardan âşık olmak isterim. Çünkü yaptığım bütün hataları telafi etmek isterim. Biliyorum doğru olmaz ama daha önce hiç öpmemiş gibi o bal gibi dudaklarını öpmek isterim. Seninle biriktirebildiğim kadar güzel anı biriktirirdim. Belki delice olacak ama her gün güneş toplamak isterim o mucizevi ellerinle. O kıvır kıvır saçının gölgesinde dinlenmek ve gönül çeşmenden soluksuz su içmek isterim. Biliyorum yaşanması zor ama ben seninle yeniden ve yeniden yaşamak isterim.
Kavga ettiğimiz günleri unutmuş olacağım için, seninle yeniden kavga etmek isterim. Bu kez kavgalarımız öyle ciddi konulardan olmayacak. Bu kez en çok kim kimi seviyor onun kavgasını edeceğiz seninle. Ve bu kez her defasında ben haksız olacağım çünkü haklı olmanın hiç bir işe yaramadığını gördüm. Bu yüzden her kavgamızda, ben haksız olmak istiyorum. Bu yüzden unutmak mümkün olsaydı, ben her şeyi unutmak isterim.
