Bir kıyıdan baktım dünyaya
Ellerimde tuz avucumda sedef
Bir mavilik bir açıklık
Özgürlük hasreti
Yüreğime vuruyor
Nerede nerede insanlar
Dünyayı güzellik kurtaracak
Bir insanı sevmekle başlayacak her şey
0 üzüntü birden gelir
Yağmurlu havalarda
Yeniden kurarım dünyayı ben
Kederlerle
Kimseler aşık değil mi bu şehirde
Dünyayı güzellik kurtaracak
Bir insanı sevmekle başlayacak her şey
Hava martılar ışıklı şehir
Sarhoş ediyor beni yosun kokusu
Hilesiz kucaklamak istiyorum
Dünyayı şehri ve seni
Dünyayı güzellik kurtaracak
Bir insanı sevmekle başlayacak her şey
yukarıdaki şiir ve melodisi bu ara dilime pelsek oldu. Şiir ve müzik Zülfü Livaneli’ye ait. Ada adlı kaset çalışmasında seslendirmiş. Ada, 12 Eylül sonrası sanatçının çıkardığı ilk kaset çalışması.
O günden bu zamana çok yıllar geçti ama değişen bir şey yok. Hala dünyayı güzelliğin kurtarmasını bekliyoruz. Yada insanların bir birlerini öldürmeyip sevmesini, dünya milletlerinin dost kalmasını bekliyoruz.
Oysa beklentimiz gerçeklilikten çok uzak. Barış, kavgasız bir dünya düş olmaktan öte bir şey değil. Gerçekleşmesi imkansız gibi.
Bölgemizde bir sorun bitti derken başka bir sorun adeta hortluyor. Kim yada kimler çıkartıyor bu çatışmacı ortamı, ne çıkarı var insanların ölmesinde anlamlandıramıyoruz.
Her gün yeni tahliller yapıyoruz. Süper güçlerin bölgeyi karıştırdığı üzerine uzun uzun ahkam kesiyoruz.
Yinede bir yol aldığımız söylenemez.
Dünyanın en sorunlu bölgesinin kıyısında yaşıyoruz. Kimin dost kimin kiminle düşman olduğu belli olmayan, her ülkenin bir biriyle rahatça dost olabildiği, bir gün sonra kanlı bıçaklı olduğu bir coğrafyanın kıyısında yaşıyoruz. Kıyısında yaşamanın tüm stresini de hissediyoruz. Her gün biraz daha geriliyoruz.
Bölgede inanılmayan bir şey varsa oda, dünyayı güzelliğin kurtaracağı.
Ve her şeye rağmen, bir türlü birbirlerini sevememeleri.
